ἐκεῖνος

See also: εκείνος

Ancient Greek

Alternative forms

• κεῖνος (keînos) — Epic, Ionic
• κῆνος (kênos) — Aeolic
• τῆνος (tênos) — Doric
• ἐκεινοσί (ekeinosí) — emphatic
• ἐκεινοσίν (ekeinosín) — emphatic with movable nu

Etymology

From Proto-Hellenic *ékeyenos, from ἐ- (e-, “augment”) (from Proto-Indo-European *h₁é) + *ḱe (“deictic particle”) + Proto-Indo-European *h₁enos (“that”) (compare ἔνη (énē)). Middle part also in Latin ce-dō, cis, hi-c(e), last part also in Latin enim, nam, etc. Possibly a cognate with Old Norse hann (from Proto-Norse *ᚺᚨᚾᚨᛉ (*hanaʀ /⁠*hānaʀ⁠/)).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.kêː.nos/ → /eˈci.nos/ → /eˈci.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.kêː.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈki.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈci.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈci.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈci.nos/

Pronoun

ἐκεῖνος • (ekeînos) (Epic, Attic, Koine)

1. (demonstrative) that
   1. (of place, to indicate something farther from the speaker) there
   2. (of time, to indicate something farther in the past)
      1. (to indicate something previously mentioned)
      2. (in contrast to οὗτος (hoûtos) the former)
   3. (of someone or something famous or infamous)

Declension

First and second declension of ἐκεῖνος; ἐκείνη; ἐκεῖνο (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐκεῖνος ekeînos	ἐκείνη ekeínē	ἐκεῖνο ekeîno		ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō		ἐκεῖνοι ekeînoi	ἐκεῖναι ekeînai	ἐκεῖνᾰ ekeîna
Genitive		ἐκείνου ekeínou	ἐκείνης ekeínēs	ἐκείνου ekeínou		ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιν ekeínoin		ἐκείνων ekeínōn	ἐκείνων ekeínōn	ἐκείνων ekeínōn
Dative		ἐκείνῳ ekeínōi	ἐκείνῃ ekeínēi	ἐκείνῳ ekeínōi		ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιν ekeínoin		ἐκείνοις ekeínois	ἐκείναις ekeínais	ἐκείνοις ekeínois
Accusative		ἐκεῖνον ekeînon	ἐκείνην ekeínēn	ἐκεῖνο ekeîno		ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō		ἐκείνους ekeínous	ἐκείνᾱς ekeínās	ἐκεῖνᾰ ekeîna
Vocative		—	—	—		—	—	—		—	—	—
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐκείνως ekeínōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ἐκεῖνος; ἐκείνη; ἐκεῖνο (Ionic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐκεῖνος ekeînos	ἐκείνη ekeínē	ἐκεῖνο ekeîno		ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō		ἐκεῖνοι ekeînoi	ἐκεῖναι ekeînai	ἐκεῖνᾰ ekeîna
Genitive		ἐκείνου ekeínou	ἐκείνης ekeínēs	ἐκείνου ekeínou		ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιν ekeínoin		ἐκείνων ekeínōn	ἐκεινέων / ἐκείνων ekeinéōn / ekeínōn	ἐκείνων ekeínōn
Dative		ἐκείνῳ ekeínōi	ἐκείνῃ ekeínēi	ἐκείνῳ ekeínōi		ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιν ekeínoin		ἐκείνοισῐ / ἐκείνοισῐν / ἐκείνοις ekeínoisi(n) / ekeínois	ἐκείνῃσῐ / ἐκείνῃσῐν ekeínēisi(n)	ἐκείνοισῐ / ἐκείνοισῐν / ἐκείνοις ekeínoisi(n) / ekeínois
Accusative		ἐκεῖνον ekeînon	ἐκείνην ekeínēn	ἐκεῖνο ekeîno		ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō		ἐκείνους ekeínous	ἐκείνᾱς ekeínās	ἐκεῖνᾰ ekeîna
Vocative		—	—	—		—	—	—		—	—	—
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐκείνως ekeínōs				—				—
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

First and second declension of ἐκεῖνος; ἐκείνη; ἐκεῖνο (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐκεῖνος ekeînos	ἐκείνη ekeínē	ἐκεῖνο ekeîno		ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō		ἐκεῖνοι ekeînoi	ἐκεῖναι ekeînai	ἐκεῖνᾰ ekeîna
Genitive		ἐκείνου / ἐκεινοῖο / ἐκείνοιο / ἐκεινόο / ἐκείνοο ekeínou / ekeinoîo / ekeínoio / ekeinóo / ekeínoo	ἐκείνης ekeínēs	ἐκείνου / ἐκεινοῖο / ἐκείνοιο / ἐκεινόο / ἐκείνοο ekeínou / ekeinoîo / ekeínoio / ekeinóo / ekeínoo		ἐκείνοιῐν ekeínoiin	ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιῐν ekeínoiin		ἐκείνων ekeínōn	ἐκεινέ͜ων / ἐκείνων ekeiné͜ōn / ekeínōn	ἐκείνων ekeínōn
Dative		ἐκείνῳ ekeínōi	ἐκείνῃ ekeínēi	ἐκείνῳ ekeínōi		ἐκείνοιῐν ekeínoiin	ἐκείνοιν ekeínoin	ἐκείνοιῐν ekeínoiin		ἐκείνοισῐ / ἐκείνοισῐν / ἐκείνοις ekeínoisi(n) / ekeínois	ἐκείνῃσῐ / ἐκείνῃσῐν / ἐκείνῃς / ἐκείναις ekeínēisi(n) / ekeínēis / ekeínais	ἐκείνοισῐ / ἐκείνοισῐν / ἐκείνοις ekeínoisi(n) / ekeínois
Accusative		ἐκεῖνον ekeînon	ἐκείνην ekeínēn	ἐκεῖνο ekeîno		ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō	ἐκείνω ekeínō		ἐκείνους ekeínous	ἐκείνᾱς ekeínās	ἐκεῖνᾰ ekeîna
Vocative		—	—	—		—	—	—		—	—	—
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐκείνως ekeínōs				—				—
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

• ἐκεῖ (ekeî)
• ἐκεῖθεν (ekeîthen)
• ἐκεῖθι (ekeîthi)
• ἐκεῖσε (ekeîse)
• ἐπέκεινα (epékeina)

Descendants

• Greek: εκείνος (ekeínos)

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

References

• “ἐκεῖνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐκεῖνος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἐκεῖνος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐκεῖνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• ἐκεῖνος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἐκεῖνος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)
• G1565 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• ἐκεῖνος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • former idem, page 339.
  • he idem, page 389.
  • that idem, page 863.
  • yon idem, page 997.
  • yonder idem, page 997.
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN