τηλίκος

Ancient Greek

Alternative forms

τᾱλῐ́κος (tālíkos) — Doric

Etymology

From Proto-Hellenic *tālíkos, from Proto-Indo-European *to- (“demonstrative stem”) and maybe *h₂el- (“to grow”). Cognate with Latin tālis.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tɛː.lí.kos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te̝ˈli.kos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tiˈli.kos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tiˈli.kos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tiˈli.kos/

Adjective

τηλῐ́κος • (tēlíkos) m (feminine τηλῐ́κη, neuter τηλῐ́κον); first/second declension

of such an age; so old, so young
so great

Inflection

First and second declension of τηλῐ́κος; τηλῐ́κη; τηλῐ́κον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τηλῐ́κος tēlíkos	τηλῐ́κη tēlíkē	τηλῐ́κον tēlíkon	τηλῐ́κω tēlíkō	τηλῐ́κᾱ tēlíkā	τηλῐ́κω tēlíkō	τηλῐ́κοι tēlíkoi	τηλῐ́και tēlíkai	τηλῐ́κᾰ tēlíka
Genitive	τηλῐ́κου tēlíkou	τηλῐ́κης tēlíkēs	τηλῐ́κου tēlíkou	τηλῐ́κοιν tēlíkoin	τηλῐ́καιν tēlíkain	τηλῐ́κοιν tēlíkoin	τηλῐ́κων tēlíkōn	τηλῐ́κων tēlíkōn	τηλῐ́κων tēlíkōn
Dative	τηλῐ́κῳ tēlíkōi	τηλῐ́κῃ tēlíkēi	τηλῐ́κῳ tēlíkōi	τηλῐ́κοιν tēlíkoin	τηλῐ́καιν tēlíkain	τηλῐ́κοιν tēlíkoin	τηλῐ́κοις tēlíkois	τηλῐ́καις tēlíkais	τηλῐ́κοις tēlíkois
Accusative	τηλῐ́κον tēlíkon	τηλῐ́κην tēlíkēn	τηλῐ́κον tēlíkon	τηλῐ́κω tēlíkō	τηλῐ́κᾱ tēlíkā	τηλῐ́κω tēlíkō	τηλῐ́κους tēlíkous	τηλῐ́κᾱς tēlíkās	τηλῐ́κᾰ tēlíka
Vocative	τηλῐ́κε tēlíke	τηλῐ́κη tēlíkē	τηλῐ́κον tēlíkon	τηλῐ́κω tēlíkō	τηλῐ́κᾱ tēlíkā	τηλῐ́κω tēlíkō	τηλῐ́κοι tēlíkoi	τηλῐ́και tēlíkai	τηλῐ́κᾰ tēlíka
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τηλῐ́κως tēlíkōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.