πόσε

See also: ποσέ

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *kʷos (“who”) +‎ -σε (-se, “-wards”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pó.se/ → /ˈpo.se/ → /ˈpo.se/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pó.se/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpo.se/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpo.se/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpo.se/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpo.se/

Adverb

πόσε • (póse)

1. (interrogative, Epic) whither?
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 16.422:

     αἰδὼς ὦ Λύκιοι: πόσε φεύγετε;

     aidṑs ô Lúkioi: póse pheúgete?

     Shame, ye Lycians; whither do ye flee?

Synonyms

• ποῖ (poî)
• πῇ (pêi)

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• “πόσε”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πόσε”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “πόσε”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πόσε in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963

Greek

Pronoun

πόσε • (póse)

1. Vocative masculine singular form of πόσος (pósos).