ὁσαπλάσιος

Ancient Greek

Etymology

From ὅσος (hósos) +‎ -πλάσιος (-plásios)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ho.sa.plá.si.os/ → /o.saˈpla.si.os/ → /o.saˈpla.si.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ho.sa.plá.si.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)o.saˈpla.si.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.saˈpla.si.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.saˈpla.si.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.saˈpla.si.os/

Determiner

ὁσαπλάσῐος • (hosaplásios) m or f (neuter ὁσαπλάσῐον); second declension

1. Alternative form of ὁσαπλασίων (hosaplasíōn)

Declension

Second declension of ὁσᾰπλᾰ́σῐος; ὁσᾰπλᾰ́σῐον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ὁσᾰπλᾰ́σῐος hosaplásios	ὁσᾰπλᾰ́σῐον hosaplásion		ὁσᾰπλᾰσῐ́ω hosaplasíō	ὁσᾰπλᾰσῐ́ω hosaplasíō		ὁσᾰπλᾰ́σῐοι hosaplásioi	ὁσᾰπλᾰ́σῐᾰ hosaplásia
Genitive		ὁσᾰπλᾰσῐ́ου hosaplasíou	ὁσᾰπλᾰσῐ́ου hosaplasíou		ὁσᾰπλᾰσῐ́οιν hosaplasíoin	ὁσᾰπλᾰσῐ́οιν hosaplasíoin		ὁσᾰπλᾰσῐ́ων hosaplasíōn	ὁσᾰπλᾰσῐ́ων hosaplasíōn
Dative		ὁσᾰπλᾰσῐ́ῳ hosaplasíōi	ὁσᾰπλᾰσῐ́ῳ hosaplasíōi		ὁσᾰπλᾰσῐ́οιν hosaplasíoin	ὁσᾰπλᾰσῐ́οιν hosaplasíoin		ὁσᾰπλᾰσῐ́οις hosaplasíois	ὁσᾰπλᾰσῐ́οις hosaplasíois
Accusative		ὁσᾰπλᾰ́σῐον hosaplásion	ὁσᾰπλᾰ́σῐον hosaplásion		ὁσᾰπλᾰσῐ́ω hosaplasíō	ὁσᾰπλᾰσῐ́ω hosaplasíō		ὁσᾰπλᾰσῐ́ους hosaplasíous	ὁσᾰπλᾰ́σῐᾰ hosaplásia
Vocative		ὁσᾰπλᾰ́σῐε hosaplásie	ὁσᾰπλᾰ́σῐον hosaplásion		ὁσᾰπλᾰσῐ́ω hosaplasíō	ὁσᾰπλᾰσῐ́ω hosaplasíō		ὁσᾰπλᾰ́σῐοι hosaplásioi	ὁσᾰπλᾰ́σῐᾰ hosaplásia
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα		ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• ὁσαπλάσιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ὁσαπλάσιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “ὁσαπλάσιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press