ἑτεροῖος

Ancient Greek

Alternative forms

• ἑτεροίιος (heteroíios) — Epic

Etymology

From ἕτερος (héteros) +‎ -ιος (-ios)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /he.te.rôi̯.os/ → /e.teˈry.os/ → /e.teˈri.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /he.te.rôi̯.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e.teˈry.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.teˈry.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.teˈry.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.teˈri.os/

Adjective

ἑτεροῖος • (heteroîos) m (feminine ἑτεροίᾱ, neuter ἑτεροῖον); first/second declension

1. of a different kind

   Synonym: ἀλλοῖος (alloîos)

Declension

First and second declension of ἑτεροῖος; ἑτεροίᾱ; ἑτεροῖον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἑτεροῖος heteroîos	ἑτεροίᾱ heteroíā	ἑτεροῖον heteroîon		ἑτεροίω heteroíō	ἑτεροίᾱ heteroíā	ἑτεροίω heteroíō		ἑτεροῖοι heteroîoi	ἑτεροῖαι heteroîai	ἑτεροῖᾰ heteroîă
Genitive		ἑτεροίου heteroíou	ἑτεροίᾱς heteroíās	ἑτεροίου heteroíou		ἑτεροίοιν heteroíoin	ἑτεροίαιν heteroíain	ἑτεροίοιν heteroíoin		ἑτεροίων heteroíōn	ἑτεροίων heteroíōn	ἑτεροίων heteroíōn
Dative		ἑτεροίῳ heteroíōi	ἑτεροίᾳ heteroíāi	ἑτεροίῳ heteroíōi		ἑτεροίοιν heteroíoin	ἑτεροίαιν heteroíain	ἑτεροίοιν heteroíoin		ἑτεροίοις heteroíois	ἑτεροίαις heteroíais	ἑτεροίοις heteroíois
Accusative		ἑτεροῖον heteroîon	ἑτεροίᾱν heteroíān	ἑτεροῖον heteroîon		ἑτεροίω heteroíō	ἑτεροίᾱ heteroíā	ἑτεροίω heteroíō		ἑτεροίους heteroíous	ἑτεροίᾱς heteroíās	ἑτεροῖᾰ heteroîă
Vocative		ἑτεροῖε heteroîe	ἑτεροίᾱ heteroíā	ἑτεροῖον heteroîon		ἑτεροίω heteroíō	ἑτεροίᾱ heteroíā	ἑτεροίω heteroíō		ἑτεροῖοι heteroîoi	ἑτεροῖαι heteroîai	ἑτεροῖᾰ heteroîă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἑτεροίως heteroíōs				ἑτεροιότερος heteroióteros				ἑτεροιότᾰτος heteroiótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	demonstrative			relative	indefinite relative	identity	other
			(medial)	proximal	distal
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν, ἁμόθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• ἑτεροῖος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ἑτεροῖος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.