ὁπόστος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ho.pós.tos/ → /oˈpos.tos/ → /oˈpos.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ho.pós.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)oˈpos.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈpos.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈpos.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈpos.tos/

Determiner

ὁπόστος • (hopóstos)

1. in what or which place in numerical order

Declension

First and second declension of ὁπόστος; ὁπόστη; ὁπόστον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὁπόστος hopóstos	ὁπόστη hopóstē	ὁπόστον hopóston		ὁπόστω hopóstō	ὁπόστᾱ hopóstā	ὁπόστω hopóstō		ὁπόστοι hopóstoi	ὁπόσται hopóstai	ὁπόστᾰ hopóstă
Genitive		ὁπόστου hopóstou	ὁπόστης hopóstēs	ὁπόστου hopóstou		ὁπόστοιν hopóstoin	ὁπόσταιν hopóstain	ὁπόστοιν hopóstoin		ὁπόστων hopóstōn	ὁπόστων hopóstōn	ὁπόστων hopóstōn
Dative		ὁπόστῳ hopóstōi	ὁπόστῃ hopóstēi	ὁπόστῳ hopóstōi		ὁπόστοιν hopóstoin	ὁπόσταιν hopóstain	ὁπόστοιν hopóstoin		ὁπόστοις hopóstois	ὁπόσταις hopóstais	ὁπόστοις hopóstois
Accusative		ὁπόστον hopóston	ὁπόστην hopóstēn	ὁπόστον hopóston		ὁπόστω hopóstō	ὁπόστᾱ hopóstā	ὁπόστω hopóstō		ὁπόστους hopóstous	ὁπόστᾱς hopóstās	ὁπόστᾰ hopóstă
Vocative		ὁπόστε hopóste	ὁπόστη hopóstē	ὁπόστον hopóston		ὁπόστω hopóstō	ὁπόστᾱ hopóstā	ὁπόστω hopóstō		ὁπόστοι hopóstoi	ὁπόσται hopóstai	ὁπόστᾰ hopóstă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὁπόστως hopóstōs				ὁποστότερος hopostóteros				ὁποστότᾰτος hopostótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	demonstrative			relative	indefinite relative	identity	other
			(medial)	proximal	distal
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν, ἁμόθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• ὁπόστος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ὁπόστος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ὁπόστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press