See also: Ebben

Dutch

edit
 
Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl
 
ebben
ebony

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈɛbə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: eb‧ben
  • Rhymes: -ɛbən

Etymology 1

edit

From Middle Dutch ebben, from Old Dutch *ebbon, from Proto-West Germanic *abbjōn.

Verb

edit

ebben

  1. (intransitive) to ebb, to recede (especially of tides)
Conjugation
edit
Conjugation of ebben (weak)
infinitive ebben
past singular ebde
past participle geëbd
infinitive ebben
gerund ebben n
present tense past tense
1st person singular eb ebde
2nd person sing. (jij) ebt, eb2 ebde
2nd person sing. (u) ebt ebde
2nd person sing. (gij) ebt ebde
3rd person singular ebt ebde
plural ebben ebden
subjunctive sing.1 ebbe ebde
subjunctive plur.1 ebben ebden
imperative sing. eb
imperative plur.1 ebt
participles ebbend geëbd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

From older eben, from Middle Dutch ebeen, from Latin hebenus.

Noun

edit

ebben n (uncountable)

  1. ebony (wood)
Derived terms
edit

Etymology 3

edit

From Latin ebenus, probably borrowed through Old French.

Adjective

edit

ebben (not comparable)

  1. ebony (made of ebony wood)
    Synonym: ebbenhouten
Declension
edit
Declension of ebben
uninflected ebben
inflected ebben
comparative
positive
predicative/adverbial
indefinite m./f. sing. ebben
n. sing. ebben
plural ebben
definite ebben
partitive

German

edit

Etymology

edit

Borrowed from Middle Low German ebben; see Ebbe.

Pronunciation

edit

Verb

edit

ebben (weak, third-person singular present ebbt, past tense ebbte, past participle geebbt, auxiliary haben)

  1. to ebb

Conjugation

edit

Derived terms

edit

Further reading

edit
  • ebben” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • ebben” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
  • ebben” in Duden online
  • ebben” in OpenThesaurus.de

Hungarian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈɛbːɛn]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: eb‧ben

Etymology 1

edit

ez +‎ -ben

Pronoun

edit

ebben

  1. inessive singular of ez, in this

Etymology 2

edit

eb +‎ -ben

Noun

edit

ebben

  1. inessive singular of eb

See also

edit
Hungarian pronominal adverbs from case suffixes (see also postpositions)
case suffix who? what? this that he/she (it)1 verbal prefix category
nominative ki mi ez az ő* / -∅
az / -∅
accusative -t / -ot /
-at / -et / -öt
kit mit ezt azt őt* / -∅
azt / -∅
c1
c2
dative -nak / -nek kinek minek ennek annak neki neki- category
instrumental -val / -vel kivel mivel ezzel/
evvel
azzal/
avval
vele category
causal-final -ért kiért miért ezért azért érte category
translative -vá / -vé kivé mivé ezzé azzá category
terminative -ig meddig eddig addig category
essive-formal -ként (kiként) (miként) ekként akként category
essive-modal -ul / -ül category
inessive -ban / -ben kiben miben ebben abban benne category
superessive -n/-on/-en/-ön kin min ezen azon rajta (rajta-) category
adessive -nál / -nél kinél minél ennél annál nála category
illative -ba / -be kibe mibe ebbe abba bele bele- category
sublative -ra / -re kire mire erre arra rá- category
allative -hoz/-hez/-höz kihez mihez ehhez ahhoz hozzá hozzá- category
elative -ból / -ből kiből miből ebből abból belőle category
delative -ról / -ről kiről miről erről arról róla category
ablative -tól / -től kitől mitől ettől attól tőle category

1Ő and őt refer to human beings; the forms below them might be construed likewise.
Forms in parentheses are uncommon. All Hungarian pronouns / edit this template

Low German

edit

Etymology

edit

From Middle Low German ebben. Cognate with English ebb, Dutch ebben, German ebben.

Verb

edit

ebben (past singular ebb, past participle ebbt, auxiliary verb hebben)

  1. to ebb

Conjugation

edit
Conjugation of ebben (weak verb)
infinitive ebben
present preterite
1st person singular ebb ebb
2nd person singular ebbs(t) ebbs(t)
3rd person singular ebb(t) ebb
plural ebbt, ebben ebben
imperative
singular ebb(e)
plural ebbt
present past
participle ebben (e)ebbt, geebbt

Note: This conjugation is one of many.
Neither its grammar nor spelling apply to all dialects.

Middle English

edit

Etymology

edit

From Old English ebbian, from Proto-West Germanic *abbjōn; equivalent to ebbe +‎ -en (infinitival suffix).

Pronunciation

edit

Verb

edit

ebben

  1. To ebb; to recede (of tides)
  2. (figuratively) To decrease or decline.

Conjugation

edit

Descendants

edit
  • English: ebb
  • Scots: ebb

References

edit

Swedish

edit

Noun

edit

ebben

  1. definite singular of ebb