saka
EsperantoEdit
AdjectiveEdit
saka (accusative singular sakan, plural sakaj, accusative plural sakajn)
Related termsEdit
FaroeseEdit
IcelandicEdit
PronunciationEdit
- Rhymes: -aːka
Etymology 1Edit
From Old Norse saka, from Proto-Germanic *sakaną.
VerbEdit
saka
- to damage
ConjugationEdit
This verb needs an inflection-table template.
Etymology 2Edit
NounEdit
saka
- indefinite genitive plural of sök
AnagramsEdit
JamamadíEdit
VerbEdit
saka
ReferencesEdit
- 2007. The UCLA Phonetics Lab Archive. Los Angeles, CA: UCLA Department of Linguistics.
JapaneseEdit
LatvianEdit
VerbEdit
saka
- 3rd person singular present indicative form of sacīt
- 3rd person plural present indicative form of sacīt
- (with the particle lai) 3rd person singular imperative form of sacīt
- (with the particle lai) 3rd person plural imperative form of sacīt
Norwegian BokmålEdit
Norwegian NynorskEdit
Etymology 1Edit
PronunciationEdit
NounEdit
saka f
- definite singular of sak
Etymology 2Edit
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
saka (singular and plural saka, comparative meir saka, superlative mest saka)
SynonymsEdit
AntonymsEdit
ReferencesEdit
- “saka” in The Nynorsk Dictionary.
PapiamentuEdit
SwedishEdit
VerbEdit
saka (present sakar, preterite sakade, supine sakat, imperative saka)
- (card games) to play an arbitrary (useless) card instead of one in the correct suit, when one is obliged but unable to follow suit
ConjugationEdit
Conjugation of saka (weak)
AnagramsEdit
TurkishEdit
PronunciationEdit
NounEdit
saka (definite accusative sakayı, plural sakalar)
DeclensionEdit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | saka | |
Definite accusative | sakayı | |
Singular | Plural | |
Nominative | saka | sakalar |
Definite accusative | sakayı | sakaları |
Dative | sakaya | sakalara |
Locative | sakada | sakalarda |
Ablative | sakadan | sakalardan |
Genitive | sakanın | sakaların |